-Gdyby tak było, to już dawno miałbyś pod stopami własne wnętrzności, a nie moje złoto... -Parsknęła ze śmiechem, nie spuszczając go z oczu. Uśmiechnęła się pod nosem i zaczęła wycofywać.
-Może jeszcze kiedyś utniemy sobie równie miłą pogawędkę. -Odezwała się na pożegnanie, choć wspominanie o cięciu czegokolwiek w towarzystwie złośliwego krawca było pomysłem co najmniej głupim...

[Eyeden wyjdzie z domu krawca, do momentu opuszczenia pomieszczenia będzie się starała mieć go na oku]

Czarodziej zamyślił się, powtarzając kilka razy pod nosem imię Soren.

- To ważna informacja, ale przydałoby się więcej szczegółów: kim jest ten krasnolud, gdzie mieszka, do jakiej grupy należy, jak do niego poprzednio dotarliście i gdzie go ostatnio widziano pijanego. - powiedział rzeczowo do orka. Jego postawa mówiła, że jest gotów do działania (i chyba wyjścia).

Ivvan zajrzał ostrożnie do środka. Nie pukał nawet. Z resztą w takiej ruinie nie spodziewał się zastać tego kogo szukał. Mimo wszystko trzeba było to sprawdzić.

Ivvan spojrzał przerażony na zwłoki i w tym momencie uświadomił sobie że prawdopodobnie właśnie ujrzał kolejną ofiarę. Równocześnie dotarło do niego, że jest tutaj zupełnie sam. Osłona nocy nie jest w ogóle potrzebna mordercy. Wystarczy brak świadków a to miejsce jest idealne. Odwaga opuściła elfa. Nie miał ochoty penetrować tego pomieszczenia. Zamiast tego biegiem ruszy w stronę karczmy w której wcześniej się spotkali. Tylko tam miał nadzieję spotkać towarzyszy. Po drodze błagał pasje by ktokolwiek tam był.

Leba zamurowało. Nie sądził, by ktokolwiek poza jego braćmi pamiętał dzień jego narodzin.

- Die... dziękuję. - powiedział jąkając się i powoli wychylił szklaneczkę alkoholu. Skrzywił się strasznie, pożegnał i wyszedł. Po drodze podzielił się z Felsarinem swoimi myślami:

- Obawiam się, że tego Sorena nie uda nam się znaleźć, ani nikogo z Niebieskich Ptaków. Ale mamy jeszcze trochę czasu, więc proponuję rozejrzeć się i popytać na rynku. Jeśli widziano go pijanego, to może jakiś karczmarz będzie go kojarzył? Ewentualnie inne pijane krasnoludy, jakich spotkamy pod drodze.

[ Dziękuję Leb wypyta na rynku sprzedawców alkoholu i ewentualnie pijaczków, jeśli spotka jakichś w stanie nadającym się do prowadzenia rozmowy. Jak nic nie znajdzie, spróbuje jeszcze u ojca Ivvana. A jak nie da rady, to wraca do Podwiązki i czeka na przyjaciół... i prezenty muahaha !!! ]

Lebanen i Felsarin wyszli na rynek. Było tu dziś gwarno i tłoczno, najwyraźniej jakiś dzień targowy. Tu i ówdzie wybuchały bójki, wykrzykiwano jakieś przekleństwa. mimo to nic poważnego się nie działo. Pijaczki z raanej zmiany były już na lekkim rauszu więc chętnie wdali sie w dyskusję. Spory troll dość wylewnie informował Leba:
Panie kochany... co mamy nie znać! znamy! Bywa tu bywa... Ale on nie z nas. Czasem się pojawi, pójdzie w sztok a potem żyje normalnie gdzieś sobie. Wyższa piehdolencja uhahahahha
A u gorzelników nie macie co pytać informował równie pijany wietrzniak Hik! On tylko samogon łoi hik! Co by tu nie mówić, swój hik! chłop

----------------------
Tymczasem Eyeden spacerowała pusta ulica. Wreszcie natchnęła się na jakiegoś samotnego orka. Ten popatrzył na nią groźnie ale odpowiedział:
A co? znowu coś zmalował? Zresztą... tu go nie znajdziesz. Pewnie jest na targu. Przyjdź pod wieczór albo jutro. Będzie się bawił przed kamienica, jestem pewny

Tyle, że było to jak szukanie igły w stogu siana. Eyeden przemykała pomiędzy grupkami dzieci, ale bez rezultatów. Za to od  razu rzuciła się jej w oczy górująca nad wszystkimi sylwetka Leba.

Na widok Eyeden czarodziej chciał przerwać rozmowę i ruszyć do niej, ale zmienił zdanie. Miał jeszcze parę pytań.

- A kiedy ostatnio go widzieliście i jak często tu bywa? - spytał, po czym wahając się czy to ma sens, wystosował prośbę: - Dziękuję za informacje, dostaniecie za fatygę napiwek. I drugie tyle za to, żeby przekazać Sorenowi wiadomość, jak się tu znów napatoczy. Powiedzcie mu, że w ... w burdelu Pod Podwiązką czekamy na niego i może nieźle zarobić odpowiadając nam na kilka pytań. Mam tylko nadzieję, że będziecie na tyle trzeźwi by pamiętać. A jakby nie był w stanie zrozumieć, albo dojść samemu, to za doprowadzenie go do tego przybytku wam też się skapnie. Także pamiętajcie, proszę.
Po czym Leb odliczył z sakiewki po 10 srebrników i podał rozmówcom. Pozegnawszy się ruszył do dziewczyny. Pokrótce powiedział jej o swoich przejściach i zapytał czego sama się dowiedziała.

- Może sprawdźmy czy On'gard się pojawił. - zaproponował.