[Kednik oczywiście ruszył za obsydianinem. Proszę o decyzję reszty - kto gdzie sie udaje]

Spiesząc z powrotem do Eldiry obsydianin tłumaczył Kednikowi:

- Otóż przyszła mi do głowy myśl, że Klodiusz mógł zginąć wcale nie z powodu swoich sympatii względem Throalu, ani nie z inicjatywy żadnego z kontrkandydatów. Ktoś mógł zwyczajnie uznać, że jego rządzenie będzie krzywdzące dla jego interesów i w związku z tym ta osoba mogła podjąć decyzję o usunięciu Klodiusza. Chociaż bardziej prawdopodobne wydaje mi się, że jego śmierć jest sprawką Thery, a nie lokalnych sporów, to jednak nie możemy wykluczyć takiej możliwości. I dlatego chcę poprosić Eldirę o poszukanie w księgach dodatkowych informacji, gdyż te o które poprosiłem wcześniej, mogą nie wystarczyć. Poza tym, może już wzięła się ze swoimi pomocnikami za deszyfrowanie treści i będzie nam w stanie chociaż powiedzieć jakiego rodzaju informacje są w nich zawarte. A co ty o tym wszystkim myślisz? Z pewnością masz jakieś wnioski i podejrzenia?

- Pójdziemy za twoją radą Mistrzu Kedniku.

Z każdym krokiem przyjaciele szybko zbliżali się do celu.

Cóż, dla mnie wdowa jest trochę poza podejrzeniem. Jeśli chciałem pisać do niej list to raczej by podzieliła się z nami wiedzą, którą może mieć o wrogach męża... Możemy zrobić tak, że pójdziemy tam z Azaatharem, a Ty Ivvanie z Lockiem do Milona. Jeśli uznamy, że wdowa coś knuje wtedy będziesz mógł uidać się do niej nie powołując się na znajomość z nami.
Taka jest moja propozycja
Jeśli Azathaar przystanie na to Felsarin będzie chciał się udać do wdowy z oficjalną wizytą.

Tymczasem Lock zmęczony naradą i rozmową z Yasparem... zasnął

Leb i Kednik
Droga zeszła Wam dość szybko. Wkrótce stanęliście przed znajomymi kamienicami. Tym razem było tam niezwykle tłoczno i gwarno. Wietrzniaki uwijały się jak w ukropie, przenosiły jakieś przedmioty, pakunki z jednego miejsca na drugie. I chyba tylko one wiedziały co robią. Na Wasz widok, nie zareagowały... a może tylko tak się Wam wydawało bo po chwili otwarły się drzwi i stanęła w nich Eldira. Wietrzniaczka uważnie się Wam przyjrzała, następnie rozejrzała dookoła i zapytała
O co chodzi??
Felsarin, Azathaar i Ivvan
Droga do willi Klodiusza nie była daleka. Wkrótce stanęliście u drzwi. Zostaliście zaanonsowani i poproszeni aby poczekać w westybulu. Od czasu pogrzebu niewiele się tu zmieniło. Ściany przyozdobione były kirem, przykryto też część fresków (być może ich tematyka nie licowała z żałobą). Na zaproszenie do głównej sali czekaliście długo. W pewnym momencie zaczęliście już wątpić, że dane Wam będzie zobaczyć panią domu. Wtedy właśnie na schodach pojawiła się niemłoda, odziana w czerń kobieta:
Proszę za mną powiedziała Pani Arione Was oczekuje
Weszliście na górę i po chwili wprowadzono Was, do głównej sali. No cóż, trzeba przyznać że Klodiusz na brak pieniędzy nie narzekał. Sala wprost kapała od złota, ozdobne sztukaterie, naczynia, meble - wszystko to sprawiało wrażenie dobrobytu i... chaosu. Służąca odeszła, Wy zaś zwróciliście uwagę na stojącą przy oknie kobietę. Miała szerokie zimne usta, krótki nos, wielkie zimne oczy, ciemne włosy rozdzielone pośrodku głowy szeroką białą linią przedziałka. Była w białym płaszczu, narzuconym na suknię z postawionym kołnierzem. Stała z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała. Wydawała się starsza niż zapewne była, oczy jej były surowsze, a usta jakby zapomniały uśmiechu. Na pewno śmiały się dawniej, w chwilach małżeńskiego szczęścia. Teraz jednak były zaciśnięte i złe.
Podeszła do rzeźbionego, hebanowego biurka i stanęła ze spuszczonymi oczami jakby liczyła mosiężne ozdoby. Spostrzegła karafkę z rżniętego kryształu, wyjęła korek, nalała kieliszek wódki i jednym szybkim ruchem wlała sobie w usta.
Powiem Wam na wstępie, że nie zdołacie we mnie wzbudzić krzty sympatii. Powiedzcie co macie do powiedzenia... i spływajcie wycedziła...
Lock
Obudziłeś się zmarznięty i nieziemsko głodny. Dotarło do Ciebie, że towarzysze zostawili Cię samego. Cóż przynajmniej nie wplączesz się w żadną idiotyczną intrygę. To pomyślawszy skierowałeś swe kroki do spiżarni. Służby nigdzie nie było więc do środka wszedłeś bez pytania. Nie zastanawiajac się zbyt wiele odkroiłeś sobie mieczem, kawał wędzonego dzika i ruszyłeś szukać czegoś do picia. I właśnie wtedy poczułeś owo palące uczucie bycia obserwowanym. Odwróciłeś się. W drzwiach stał Yaspar i uśmiechał się perfidnie.
Lock, Lock, Lock wycharczał  krasnolud Lock Obrońca Bawolego Roku, Lock Pogromca Theran, Lock Spadkobierca Czarnych Smoków, wreszcie Chorąży Lock As Oka Throalu. Taaaaak... Sporo o Tobie słyszałem. I powiem szczerze... podobasz mi się To mówiąc kransolud zaczął rozpinać zawiązany pod szyją czerwony płaszcz...

Witaj, droga Pani, jesteśmy oszołomieni tak cudownym przywitaniem. Zaprawdę dzięki Ci za Twoją gościnność, ale do rzeczy. Przybyliśmy tutaj znaleźć prawdziwych morderców Twojego męża. Do tej chwili myśleliśmy, że i Ty Pani możesz być tym zainteresowana....