Ivvan nawet nie pokiwał głową, nic nie powiedział. Był tylko wściekły na to co się stało. Cały misterny plan w pizdu.

Gdy Carmel przebudziła się i otrzeźwiała, niemal wpadła w panikę. Tylko obecność towarzyszy pozwoliła jej zachować spokój.

Mijały kolejne minuty. Siedzieliście tak przy ścianie - zmęczeni, niechętni czemukolwiek myśląc nad niepowodzeniem misji. Minęła godzina, może dwie, może pół? Nagle otworzyły się drzwi i do środka wkroczył... Ariel. Uśmiechnął się do strażników, a ci pochylili przed nim głowy. Chłopak stanął na wprost krat i dumnie wypierając pierś rzucił:
- No i co Ivvan? Nadal jesteś taki mądry? Obetnę Ci te uszy własnoręczni! Obiecuję Ci to! A Ciebie panie chorąży osobiście wykastruję. Talven mi to poprzysiągł

Dziewczyna uniosła wzrok a na widok dzieciaka -podłego sukinsyna i zdrajcy, zaczęła warczeć wilczym głosem. Dawno nie czuła takiej nienawiści jak teraz. Miała nosa do tego gówniarza...

- No to się kurwa doigrałeś! rzucił strażnik w stronę Leba i zaczął przesuwać się w lewo bo Ariel stał na jego linii strzału. Tymczasem na twarzy chłopaka wykwitł jakiś grymas
- Dajcie spokój człowieku. Sam go pomęczę. Talven mi obiecał. rzucił zimno
Strażnik wstał i podszedł do Fechmistrza.
- Ma się rozumieć kapitanie Avariel! rzucił nie opuszczając kuszy

[Ivvan masz miecz]

Czarodziej przyjrzał się ciekawie Avarielowi, jakby widział go po raz pierwszy. Starał się wychwycić jakąś różnicę w jego zachowaniu, jakiś szczegół w ruchach, w wymowie, który różniłby go od "ich" Ariela.

- Ciebie! odpowiedział Avariel kładąc rękę na przytroczonym do pasa sztylecie, jakby obawiał się Waszej reakcji. Strażnik zaśmiał się głucho:
- Ja jestem po Panu jak coś! rzucił
Avariel skinął przyjaźnie głową. Był teraz jakby starszy, jego rysy się wyostrzyły. Wyglądał dostojniej, bardziej męsko i groźniej.

Carmel uśmiechnęła się spokojnie i podeszła do Ariela.
-Proszę, nie wiedziałam, że ktoś taki jak ty lubi się dzielić... Taki sprytny, taki odważny...Zamruczała, przesuwając palcem po jego piersi przez kratę-Taki świetny aktor... Naprawdę uważam, że powinieneś rozważyć wstąpienie w szeregi Recytatorium. Byłbyś sławny. Jakkolwiek wiem, że jestem kompletnie bezbronna w obliczu tak sromotnej porażki, chciałabym, żebyś odpowiedział mi na jedno pytanie... Chociażby na wzgląd tego, jak się tobą opiekowałam gdy byłeś niedomagający... Co łączy cię z Viciousem i dlaczego twój portret był w jego gabinecie?

Ostatnio edytowany przez Carmel (2012-11-23 23:14:55)