[Jak rozumiem: Thadd i Carmel zostają przed wejściem reszta wchodzi?]
Ivvan, Azathaar, Felsarin i Eyeden znaleźli się wkrótce w grocie tu przy prowadzącym w dół otworze. W środku nic nie było widać, nawet wzrok Ivvana grzązł w ciemnościach. Widzieliście tylko, że szyb można było zwiedzić schodząc w dół po niewielkich stopniach. Była to jednak podróż ryzykowna.

-Witam w skromnych progach.-Odezwała się do towarzyszy wyraźnie z siebie zadowolona. -Dzięki za kamyk Azatharze, zwracam zgodnie z przykazaniem.
Eyeden oddała tskrangowi kamień i również sięgnęła po pochodnię.
-Może puścimy przodem Twojego bliźniaka? -Zaproponowała z niewyraźną miną obserwując korytarz. Zaczęła też odwiązywać się od liny i schowała ją do plecaka. Kątem oka popatrywała na Ivvana.
W międzyczasie rozkazała Solarisowi zostać z Thaddeusem i Carmel a kruka przywołała na ramię.

Thaddeus stał z założonymi rękami i gapił się w dziurę w skalnej ścianie. Zapadła niezręczna cisza...

- Ekhem, tooo... co tam jak tam Carmel? Miło zwiedzać rodzinne strony, czy już masz dosyć? - zagaił po chwili, nonszalancko opierając się o skałę.

-No wiecie Panowie... ten klon wiele razy ratował nam skórę a Wy go chcecie tak po prostu... wykorzystać. -Prychnęła Eyeden ze śmiechem. -Po prostu go tam poślijmy jako pierwszego, niech sprawdzi co tam jest i wróci. A co do tej iluzji Azatharze, to ona była właśnie tutaj. -Wskazała miejsce gdzie ział otwór szybu. -Wyglądało to jak zwykłe podłoże dopóki na nie nie nastąpiłam.

Lina bedzie koniecznoscią. Eyeden - zdaje sie że to Ty musisz Go teraz znaleźć. - rzekł z szerokim uśmiechem przegrzebując ekwipunek.

Nie, nie. Po therańsku sie nie dogadamy więc nie musisz sie obawiać. Mnie to nie bawi i nie kręci, ale niektórzy w tym fachu nie tylko rozmawiają z denatami... więc w ostateczności znajdzie sie ktoś kto sypnie srebrem za ciche, chłodne - sam na sam. - odparł szybko z jeszcze większym uśmiechem.

Nie czekając ani chwili Eyeden ruszyła na dół. Zobaczyła tylko, że Ivvan trzyma w dłoni linę, postawiła stopę na pierwszym stopniu i... runęła w dół. Ivvan pewnie bez problemu utrzymałby by linę, bo przecież dziewczyna nie była zbyt ciężka, ale upadek był tak nagły że zupełnie zaskoczył elfa. Krzyk Władczyni Zwierząt, głuche powtarzające się uderzenie, a potem nagłe szarpnięcie liny. Ivvan poczuł ostry ból na dłoniach i koniec liny wysunął się z jego dłoni.
Eyeden zsunęła się z pierwszego stopnia i poleciała prosto w ciemność. Usiłowała chwycić się jakiegoś występu, ale to wszystko było zbyt nagłe, zbyt niespodziewane. Z jednej strony wąski komin sprawił, że Władczyni Zwierząt nie mogła obrócić się w locie i uderzyć głową o dno, z drugiej jedna strony ucierała się o skałę i obijała o skalne występy, a potem z całych sił uderzyła w taflę lodowatej, bystro płynącej wody....
[18 obrażeń]