Eyeden potakiwała głową w zamyśleniu i wpatrywała się w jakiś martwy punkt pomieszczenia. Już ostatnim razem dostali pewne informacje, mające pomóc im w wygranej... I wyszło jak wyszło. Zadanie nie wydawało się trudne. Szybkość, zmysł orientacji i spostrzegawczość warunkowały szybkie znalezienie i kuli i drzwi do kaeru.
A co jeśli... -Zaczęła. -Hm, tak się zastanawiam jak to ma wyglądać w praktyce? Któreś z nas wejdzie z krasnoludami po kulę, tak? Potem oni ją wyniosą a reszta zejdzie do labiryntu by wspólnie odwiedzić kaer? Plan dobry ale jakoś nie mogę go sobie wyobrazić. Nasze nagłe zniknięcie po tym jak znajdziemy kulę może wzbudzić podejrzenia a i nasi najemnicy zostaną wtedy sami. Poradzą sobie w starciu z no nie wiem... Milonem?

Zamilkła i wzruszyła nieznacznie ramionami. Rozejrzała się po towarzyszach, zastanawiając się, co oni sądzą na ten temat.

Albo iść razem, zabrać kulkę, odwiedzić kaer i dopiero wrócić. -Dopowiedziała, zerkając na Ivvana, a potem zapytała Flinta. -Czy kolejność pojawienia się z kulą na powierzchni się liczy?

Flint wysłuchał Was uważnie i odpowiedział.
Plan był jedynie propozycją. Zrobicie jak zechcecie. Myślałem o tym, że zejdziecie tam wszyscy. Nastepnie jedno z Was idzie wraz z krasnoludami do pomieszczenia z kulą, reszta rusza w stronę drzwi. Po znalezieniu kuli krasnoludy udają się na górę, zaś będąca z nimi osoba idzie do reszty drużyny. Teoretycznie może wejść na górę i ubezpieczac throalczyków, ale wtedy osłabi siły drużyny. Oczywiście wygrywa ta drużyna, która pierwsza przyniesie kulę.
Felsarinie, to również była jedynie propozycja. Nie mamy dla Was obszerniejszych wskazówek, potrzebny zatem byłby ktoś kto w razie potrzeby - miałby w Travarze jakieś języki do zasięgnięcia. No chyba, że sami znacie takowych
Skończywszy Flint, sięgnął za pazuchę i wyjął z niej jeden z pergaminów.

Oto mapa labiryntu. Nie zabierajcie jej jednak ze sobą, gdyby ktoś ją znalazł podczas zawodów prawdopodbnie skończyłoby się to dyskwalifikacją

Wejścia, są cztery tyle że nie wiem gdzie zlokalizowano pozostałe. To z pewnością bedzie Wasze

Co oznaczają te białe prostokąty? To drzwi, przejścia? A strzałka oznacza miejsca z którego będziemy wchodzić do labiryntu?

Tskrang z uwagą przysżłuchiwał się Flintowi, po czym skupił swoja uwagę na uwagach i pytaniach towarzyszy. W końcu sam zabrał głos:

Fakt, priorytet obu zadań powinien być okreslony, aczkolwiek moglibyśmy spróbowac upiec dwie pieczenie na jednym ogniu...jesli to wykonalne. Pomysł Lebannena z wykorzystaniem podstepu brzmi interesująco, jednak odnosze wrażenie że jeśli niedocenimy rywali, szybko przypomni sie nam smak porażki. Wyjścia cztery, drużyny cztery - jedyną opcją która wchodzi w grę to wyjście tą samą drogą, którą wejdziemy, pilnowaną - mam nadzieję - przez klodian. Nawet jeśli wychodząc tym wyjściem natrafimy na jakiś opór wroga, bedzie on juz zaiste osłabiony przez krasnoludzkich najemników, co moze ułatwic zadanie. Poza tym odnosze wrażenie że każda z drużyn bedzie wolała pilnowac własnego wejscia niż biegać chaotycznie miedzy trzema innymi w poszukiwaniu śmiałków z kulą. .
Tskrang zaczął analizować przedstawiane pomysły tonąc w myślach.
Tak czy inaczej wypadało by zacząć od gospody...w miedzy czasie obmyślajac taktykę.

Ivvan pokrecił przecząco głową i odwrócił się na pięcie oglądając sie jednak za siebie czy ktoś nie doda czegos ważnego. Gardło wymagało nawilżenia dlatego Ivvan wychodząc na salę weźnie od razu kolejny kieliszek winka.

Lebannen podparł brodę, co sprawiło wrażenie, jakby ciężko coś właśnie analizował:

- Hmm, w zasadzie pilnowanie tylko własnego wyjścia ma sens tylko wtedy, gdy jest się pewnym, że to twoja drużyna zdobędzie kamień. Lepszym rozwiązaniem zatem byłoby w ogóle go nie pilnować, tylko całą ekipę wysłać do labiryntu. W ten sposób zwiększa się szanse na znalezienie kamienia, a wszyscy adepci wychodzący wyjściem powinni stanowić równą ochronę co adepci pilnujący wyjścia. W innym przypadku najlepiej byłoby rozstawić drużynę przy pozostałych wyjściach. - odpowiedział Azathaarowi.

Gdy Flint zbierał się zaś do wyjścia, a towarzysze jakoś nie kwapili się do zwrócenia uwagi na - jak zwykle - drażliwą kwestię finansową, dodał:

- Ekhem, właściwie to chciałbym zauważyć, że Travar jest całkiem drogim miastem. Ostatnie śledztwo sporo nas kosztowało. Co prawda Klodiusz zapewnia wikt i opiewunek, ale niewiele ponadto. A "zaufany" Dawca Imion też pewnie za darmo pomagać nie będzie. Innymi słowy - potrzebujemy srebra!

Kończąc z rozłożonymi (pustymi) rękami - zamarł w bezruchu patrząc Flintowi prosto w oczy.