Azathaar widząc kłopotliwe utrudnienie w znalezieniu właściwej kuli, spuścił glowę, przymknął oczy po czym przyłożył palce wskazujace do skroni. Zdążyło minąc kilka sekund gdy jaszczur syknął z grymasem. Błyskawicznie uniósł łeb, otworzył oczy i gwałtownie skupil wzrok na jednej z kul. Szybkim krokiem doszedł do przedmiotu i ostrożnie go podniósł.
To ta... - rzucił, przyglądajac sie kamiennej kuli przerz krótką chwilę. Był zainteresowany tak dobrze rzuconym zaklęciem ze szkoły iluzji. Jednak w przestrzeni astralnej od kuli biła zbyt jasna poswiata by wybór okazał sie niewłaściwym.

Faktycznie, wszystkie te kule są do siebie podobne. Nie ma czasu do stracenia! Weźcie te najbardziej zbliżone gabarytami do tej. - jaszczur uniósł rękę z kula, zwracajac sie do najemników.
Lebannenie, mam nadzieje że jesteś gotowy. - rzekł do obsydianina.
Jeszcze krótka chwila... - kończąc mówić tskrang zatonął w skupieniu, najprawdopodobniej plotąc wątek. Gdy tylko skończy, przekaże kulę obsydianinowi.

[ duchowy sobowtór ]

Azathaar ostrożnie przekaże kulę Lebannenowi. Gdy tylko obsydianin zabierze od tskranga kamień, jaszczur zwróci się do do swojego sobowtóra.

Wyjdziesz na powierzchnię razem z krasnoludzkimi najemnikami i obsydianinem - są Twoimi sprzymierzeńcami. Na górze ujrzysz postument na którym masz umieścić kulę, którą trzymasz w dłoniach. Masz jej bronić nawet za cenę własnego życia, a jesli jakiś Dawca Imion spróbuje Ci ją odebrać bądź będzie sie starał uniemozliwić Ci dotarcie do postumentu...zabij. - rzekł, po czym życzliwie uśmiechnął sie w stronę duplikatu.

Grymas Azathaara wyglądął tak, jakby ten o czyms zapomniał. Po krótkiej chwili rzucił do sobowtóra.

Jeśli uda Ci się włożyć kule na podest, masz bronic swoich sprzymierzeńców !

Tskrang zdawał sobie sprawę , że polecenia wydane duplikatowi, muszą być ściśle sprecyzowane, a cóż byłaby z niego za pomoc, gdyby udało mu się ulokować bezpiecznie kamień, stojąc pod nim jak skazaniec oczekujacy egzekucji.

Obsydianin zmierzył najemników krytycznym wzrokiem, jakby oceniał konia. Następnie rzucił do jednego:

- Ty, skocz na górę i policz ilu przeciwników na nas czeka.

Gdy zszedł, Leb opisał krasnoludom strategię:

- Wybiegamy razem na zewnątrz i wszyscy ruszamy w stronę postumentu. Nie wdawajcie się w walkę, tylko biegnijcie co sił, jakby to właśnie wasza kula była tą prawdziwą. Jeśli jednak ktoś was zatrzyma, to kontynuujcie przedstawienie - uciekajcie, róbcie uniki, ewentualnie rzucajcie kulę do mnie. Przeciwnik nie może wiedzieć, kto z nas niesie prawdziwy kryształ. Zrozumiano? Ruszamy!

Dając znak do wymarszu sam poczekał na koniec. Wybiegłszy na arenę Leb ruszył prosto do centrum areny ze swoją pełną prędkością. Jeśli ktoś chciałby go zatrzymać, Leb spróbuje go ominąć, uderzyć barkiem, a dopiero w ostateczności będzie atakował.

Leb
Krasnolud ruszył na górę. Po chwili pojawił się z powrotem i powiedział:
Jest ich sześciu. Dwoje ludzi, dwa wietrzniaki z kuszami i dwa orki. Wszyscy wokół postumentu.
[Plan bez zmian???]

reszta
Ruszyliscie przed siebie i znaleźliście sie w węższym korytarzu. Skręt w lewo prowadził do dużych marmurowych drzwi. Z prawo strony słychać było jakieś odgłosy, aczkolwiek odległość sprawiała że nie można było ocenić co je wywołuje..

Ivvan rozejrzał się to na prawo to na lewo. Wiedział gdzie trzeba iść.
Myślę że hałasami się nie powinniśmy przejmować. Ruszajmy do tych drzwi. Wyglądają na solidne, oby nie były zamknięte. Azatarze ty dowodzisz

Eyeden ustawiła się bokiem do towarzyszy i wpatrzyła w odległy zaułek za ich plecami, próbując dostrzec jakiś ruch.
-No i jak? -Spytała cicho. -Możemy przejść?