Felsarin wskoczył szybko do domniemanego kaeru krzycząc za mną! po czym zabrał kamień i liczył zamknięcie drzwi...

[spoko, nie byłem pewien. Czy jakaś realna możliwość zamknięcia drzwi jest? ]

Eyeden próbowała się skupić na zmysłach, które jej pozostały. Obracała powoli głową by usłyszeć jak najwięcej szmerów, oddechów i zgrzytów broni, by oszacować liczbę przeciwników i strony, z których mogą nadejść. Węch powiedział jej jedno -trolle, a hasło Felsarina drugie -Milon. Tym razem nie przegada kandydata na burmistrza...
Z prawą ręką, luźnie spuszczoną i przygotowaną do ataku, zrobiła krok w tył (ostrożny, wyważony i powolny, tak by nie wpaść w żaden dół, pułapkę, nie zlecieć po jakiś schodach itd. ^^ ) i przeszła przez próg.

Widok przyjaciół z drużyny od razu poprawił obsydianinowi nastrój. Na ustach jego wykwitł szeroki uśmiech, a cała mina zdawała się krzyczeć "nie zgadniecie co się stało". Leb uniósł zatem rękę w powitalnym geście i już ruszał do drużyny, gotów pochwalić się prawie wykonanym zadaniem, gdy nagle w bocznej odnodze dostrzegł trolle, nerwowo udające się w innym kierunku. Obsydianina trochę to wybiło z rytmu. Jak szedł, tak stanął, mało nie potykając się o własne nogi i - właściwie nie wiedząc samemu po co - rzucił w stronę odchodzących:

- DO WYJŚCIA TĘ... dy... - a koniec zdania wymówił już szeptem, zdawszy sobie sprawę z bezsensowności pomagania przeciwnikowi.

Gdy jednak Milon i reszta zniknęli w odmętach labiryntu, Leb uważnie ocenił stan drużyny.

- I jak? Żyjecie? Widzę, że nie obyło się bez przeszkód? Na górze w tej chwili ważą się losy konkurencji. Wyobraźcie sobie, że po nie lada wysiłku - gestykulując obsydianin wskazał na bełty wystające z jego ramienia - udało nam się dotrzeć pod sam słup. Tam niestety nie wyszedł mi jeden rzut i sytuacja się nieco skomplikowała. No ale ostatecznie jeden z naszych niskich przyjaciół przejął kulę i rzucił do misy. Problem w tym, że kula po drodze dotknęła jednego z wietrzniaków (co i tak nie miało wpływu na trajektorię kuli) i teraz sędziowie rozstrzygają, komu należy się zwycięstwo.

Dopiero wtedy obsydianin zwrócił uwagę na dziurę w ścianie i zajrzał w ciemności kaeru. Zapytał szeptem:

- To jak, wchodzimy?

[ Testy zdrowienia (poproszę o info ile wyleczyłem). Jeśli mogę, to usuwam bełty. ]

Leb spojrzał enigmatycznie na Ivvana:

- Elfie, skąd wiesz, że wynik będzie za pół godziny? Przecież nic takiego nie powiedziałem.

Obsydianin potrząsnął głową, kilka razy mrugając, jakby próbował odgonić jakąś wizję.

- Zatem coś się przesłyszałem... To ruszamy, czy stoimy? Eyeden, co ci jest? Czemu patrzysz się tak dziwnie?

[jak trzeba to nie czytacie podręcznika - pomiędzy jednym a drugim testem godzina przerwy!]

Leb wyszarpnął z ciała dwa bełty - sprawiło to jednak więcej bólu niż dało ulgi.
[możesz odjąć dwa obrażenia]
Tymczasem przeszliście przez próg kaeru. Na ścianach niewielkiej sali widzieli, świecące srebrnym połyskiem dziwne wzory. Były to zapory mające chronić potencjalnych mieszkańców przed Horrorami. Tymczasem na końcu sali pod ścianą zauwązyliście schody prowadzące głęboko w dół.
[prosze o deklaracje w jakiej kolejności idziecie]