[aaa widzisz nie wszystko jest oczywiste dla nas co jest dla ciebie:P]
Ivvan skinął głową z wyraźna aprobatą.
Rozumiem. Mam jeszcze jedno pytanie które mam nadzieję nie będzie nie na miejscu.
Skoro mamy być przydatni podczas kolejnej misji będziemy potrzebowali broni. Niektórzy z nas ją zachowali jednak ja i ta pani...
Tu wskazał ręką na Eyeden
..nie mieliśmy tego szczęścia, chyba że jednak jesteśmy w błędzie i ktoś się jednak naszym ekwipunkiem zaopiekował.
Jeżeli jednak tak się nie stało czy możemy liczyć na jakieś wyposażenie?

Ivvan pokiwał tylko głową.
Tak tak wiem. Miałem tylko nadzieję. Straciłem pamiątkę po ojcu. Ale dzięki Tobie panie nie straciłem życia. Prosty miecz to już coś. Przyjmę go z wdzięcznością.

Azathaar nie wykazywał zbędnego poddenerwowania w zwiazku z oficjalnym spotkaniem z Arczibaldem. Podświadomosć podpowiadała mu bowiem od jakiegoś czasu, że wszystkie zabiegi i wydarzenia majace miejsce w tym klasztorze, są realizowane dla ich dobra. Podejrzewał że nie zostali potraktowani jak ranne konie które należy dobić. Z uwagą wysłuchał Arczibalda wodząc w miedzy czasie wzrokiem po zebranych towarzyszach. W zasadzie wszystko co go interesowało, zostało powiedziane...poza jednym, istotnym dla jaszczura szczegółem.

Czy dane nam będzie spotkac siez Silitharem przed wyruszeniem do fortu Kalina ?

Arczibald odpowiedział najpierw Azathaarowi:
Problem w tym, że Silithar przebywa obecnie daleko stąd. Nawet nie byłbym w stanie wskazać gdzie konkretnie
Potem zwrócił się do reszty:
My również jesteśmy Wam wdzięczni, dużo nauczyliśmy się o Nemezis. Następnym razem będziemy lepiej przygotowani
To powiedziawszy ruszył w stronę wyjścia...

Z tego co mi wiadomo, Silithar przed swoją misją brał udział w pogrzebie Locka

Słowom Arczibalda stało się zadość. Niewielki drakkar zabrał Was w podróż do fortu. Pierwsze godziny spędziliście w ładowni - Inkwizycja dobrze strzegła położenie klasztoru. Dopiero później pozwolono Wam wyjść na pokład. Widok był przepiękny - nad sobą mieliście czarne jak atrament i rozgwieżdżone niebo, pod sobą zaś jeszcze ciemniejszą powierzchnię z rzadka przetykaną niewielkimi skupiskami światła.
Do fortu dotarliście nad ranem. Budowla znajdowała się na niewielkim wzniesieniu w zakolu sporej rzeki. Ze wzgórza rozpościerał się widok na płaskowyż Ayodhya, behemota jednak nie było widać. Sam fort początkowo był obiektem drewnianym z okrągłą palisadą i jedną bramą. Teraz jedna wznoszono kamienne mury. Powitała Was sama zarządczyni twierdzy. Była nią kobieta imieniem Kalina. Dziewczyna miała okrągłą buzię i duże czarne oczy. Dobrze dopasowana skórzana zbroja skrywała jak najbardziej kobiece kształty. Gdyby nie służba dla throalu Kalina mogłaby konkurować z niejedną pięknością.
Witajcie w moich skromnych progach. I Ty tutaj Azathaarze zdziwiła się Ale jak to mawiają theranie "ad rem". Flinta nie ma z nami. Jest w niewielkim obozowisku, gdzieś tam. wskazała ku płaskowyżowi Myślę jednak, że barbarzyństwem byłoby wysyłać Was w taką podróż bez żadnego posiłku. Zapraszam zatem na niewielki poczęstunek, potem będę musiała Was opuścić. Obowiązki wzywają. Mam jednak nadzieję, Azathaarze że opowiesz mi wszystko co wydarzyło się od czasu naszego ostatniego spotkania. Zwłaszcza śmierć Locka wszystkich nas tutaj bardzo zasmuciła
Poczęstunek nie był tak skromny jakby się tego można było spodziewać. Całkiem spory wybór, mięs, serów i ryb mógłby zadowolić każdego smakosza. Widząc Wasze zaskoczone miny, kobieta machnęła ręką.
Zarekwirowaliśmy co nieco theranom. Wcześniej jadało się tu znacznie gorzej

[Azathaar pewnie nie pamiętam ale mu przypomnę. Kalina grała z nami na kilku sesjach. Grała nią Magda Miśkiewicz, opis jej postaci wzorowałem mniej więcej na tym jak ją zapamiętałem ]

Jak najbardziej - jak mówiłam, to dla Was.
Zaś co do rozmowy - Kalina zdawała się zainteresowana Daj znać kiedy tylko będziesz miał chwilę, bo jak rozumiem sprawa wymaga osobności?