Ksenomanta szedł w zamyśleniu, słuchajac jednocześnie czarodzieja.
Spradźmy najpierw dokąd dokładnie zaprowadzi nas ta ścieżka. Zaś jeśli chodzi o jaskinie...jeżeli tylko droga nas tam zaprowadzi, dlaczego nie...

[Felsarin ma obrażenia, po wypiciu jednego eliksiru zostaje Ci ich 21]
Zwiadowca nie zdążył wezwać żywiołaków nim stanęliście na krawędzi płaskowyżu. Ścieżka schodziła ostro w dół wijąc się to w lewo to w prawo. Tymczasem na samym dole, kilka metrów nad ziemią majestatycznie sunął drakkar. Na zwieszoną drabinkę właśnie wchodziła jedna z czarodziejek. Tuż obok biegł troll niosąc na plecach jakiś tłumok. Właśnie mijali jedną z jam, w której... w prowizorycznej zagrodzie zgromadzono kilkadziesiąt najwyraźniej spętanych osób. I wtedy stało się coś zaskakującego. Spośród spętanych wyrwała się jedna osoba i pędem ruszyła w stronę trolla. Doszło do jakiejś szamotnaniny, której z racji odległości nie byliście w stanie ogarnąć. Efekt był jednak taki, że troll upuścił tłumok i wyszarpnął miecz. Wtedy jednak poczęto wołać z drakkaru. Inghorr ruszył ku drabince i najwyraźniej się jej chwycił. Na ziemi pozostały dwa podłużne i nieruchome kształty. Tymczasem drakkar zaczął wznosić się do góry....

Tskrang pędem ruszył zaraz za obsydianinem. Obawiał sie że że nie uda im sie złapać drakkara, dlatego też swojauwagę skupił na nieruchomych kształtach pozostajacych na ziemii.
Spojrzenie astralne

Drakkar majestatycznie sunął po niebie. W pewnym momencie zaczął nawracać a na pokładzie zobaczyliście jakieś zamieszanie. Wtedy ktoś wskazał w Wasza stronę. Statek zaczął zmieniać kierunek i ustawiać się ku Wam bokiem. Na pokład zaś wytoczono niewielkie działo.
[Leb - zauważasz, że misa jest na drakkarze.
Azathaar - masz pewność, na ziemi znajdują się Dawcy Imion]

Działo wystarczyło, by przekonać Leba do przyjęcia nieco bardziej defensywnej taktyki. Zaczął rozglądać się za jakąś osłoną. Jednocześnie starał się w astralu ocenić liczebność załogi statku. Nie omieszkał również poinformować towarzyszy o odkryciu:

- Wyczuwam artefakt na pokładzie! - a głos jego brzmiał dramatycznie.

[ Jako osłonę rozumiem: skały, jaskinię, cokolwiek co uznasz za bezpieczne. ]

Leb zawahał się chwilę. Jednak tylko chwilę. Zamiast szukać schronienia postanowił kontynuować bieg z maksymalną prędkością, w miarę możliwości po najmniej przewidywalnym torze tak, by ciężko było go trafić. Jako cel obrał sobie dwa ciała i grupę skrępowanych.

[ Lawiruję ]

Jeśli myśleliście, że załoga będzie czekała na Wasze zejście na dół byliście w błędzie. Jeśli myśleliście, że drakkar strzeli do Was byliście w podwójnym błędzie. Kula ognia wystrzeliła z lufy i pomknąwszy wysoko uderzyła w skałę nad Wami.
A potem zaczęły spadać kamienie...
Prawdziwa kanonada skał prawie wbiła Was w ziemię. Najbardziej poturbowany z całej grupy wyszedł Felsarin. Tskrang leżał rozciągnięty na ścieżce z nogą wygięta pod dziwnym kątem.
[Złamanie i utrata przytomności]
Azathaar i Lebanen zeszli na dół z poważnymi otarciami.
[Azathaar 8, Leb 11 obrażeń]
Jedynie zręczny elf pokonał ścieżkę bez szwanku. Tymczasem drakkar oddalił się na bezpieczną odległość i sunął majestatycznie nad skałami.


Od strony jamy dobiegły Was okrzyki uwięzionych wzywających pomocy. Tymczasem w miejscu gdzie spoczywał tłumok, ujrzeliście młodego chłopaka (wiek trudny do dokładnego oszacowania) z kłutą raną klatki piersiowej. Żył ale wymagał natychmiastowej pomocy.