Ariel myśli: "SPIERDALAMYYYYYYYYYYYYYYYYY!"

Ariel mówi: - Daleki jestem od pozostania spokojnym. No w kurzą łapkę, no!

Ariel nie wie, czy schować miecz, stara się nie stać osłonięty. Kruk Eyeden patrzy na Ariela z wyższością - cwaniaczek ze skrzydłami.

"A żeby cię pokręciło, ptaszysko zafajdane"

Felsarin spojrzał na towarzyszy. Spodziewał się, że nie wiedzą z kim mają do czynienia toteż powiedział krótko i zwięźle:
To straszni dziwacy. Kradną wszystko i bez pertraktacji zabijają każdego członka załogi. Nie mówią. Podobno okrucieństwo Therańczyków jest żadne w porównaniu do tego co robią Henghyoke...

Dziewczyna przełknęła głośno ślinę. Nie patrzyła na Felsarina, ale to co powiedział przyprawiło ją o zimny dreszcz na grzbiecie. Lewą dłonią powiodła do prawego nadgarstka, by sprawdzić czy paski okucia są dobrze zapięte. Czekała na dalszy rozwój akcji. Teraz chyba i tak nie mogli już nic zrobić.

Eyeden siedzi cicho, przygląda się napastnikom i czeka na rozwój AKCJI...

Kilka chwil potem t'skrangi Hengyoke otoczyły Was szczelnym pierścieniem, spychając Ariela do reszty grupy. Stały teraz naprzeciw Was szczerząc groźnie kły i powarkując. Wszystkie uzbrojone i charakterystycznymi obrożami na szyjach. Panowała cisza.Kilku zbiegło pod pokład.
Staliście tak przez chwilę drżąc czy to ze strachu czy z niepewności. Naraz gady bez słowa uczyniły szpaler. Na jego końcu tuż przy burcie, stał ubrany w skórzaną kamizelkę i białą koszulę kapitan. Na głowie miał skórzany kapelusz z rondem zaciągniętym ku górze.
Ruszył ku Wam szybkim krokiem. Zdawał się nerwowy, jego ręce wykonywały istny taniec gestów.
Wróbel..... wysyczał Siny Jack
Kapitan Wróbel! Poprawił nowo przybyły
Na co Ci przyszło? Dom Hengyoke? Czyś Ty rozum postradał
To chwilowy sojusz Wróbel ruszył ręką ogarniając zgromadzonych Tylko na jeden rejs. Dla Was ostatni. Ale nie martw się. Nie zabijemy Was. Puścimy wolno. Tyle, że piechotą. W dżunglę
Przecież to khe khe khe wycharczał Siny Jack pewna śmierć!
Wróbel wzruszył ramionami i wtedy zobaczyliście Marlowe'a. Nie było go podczas bitwy. Najwyraźniej gdzieś się zawieruszył. Teraz wychylił się zza skrzyń. Powoli wyjął ten dziwny zakrzywiony przedmiot, który nosił przy sobie uniósł do oka i wymierzył w stronę stojącego ku niemu plecami Wróbla.

[Wszyscy są na jednym pokładzie]

Jeśli ktoś myślał, że Marlowe będzie rozmawiał z Wróblem to grubo się pomylił. Tskrang wykonał dziwny gest i rozległ się huk a potem błysk. Chwilę później głowa jednego z przybocznych Wróbla, który właśnie stanął za plecami kapitana eksplodowała. Marlowe zaklął pod nosem i zaczął szybko majstrować przy swojej dziwnej broni.
Zdrada!!!!!! krzyknął Wróbel
T'skrangów z obu statków nie trzeba było zachęcać do walki. Obie grupy rzucił się na siebie i zwarły w morderczej walce. Siny Jack skoczył na Wróbla i wywijać wściekle szablą jął go spychać ku schodom prowadzącym na górny pokład.

Tymczasem w drzwi od dolnej kajuty, w której przebywali Leb i Azathaar otworzyły się gwałtownie. Waszym oczom ukazało się jakieś dziwne dwunożne zwierzę w chitynowym pancerzyku. Zwierzę przez dłuższa chwilę przyglądało się Wam, po czym ruszyło w wasza stronę i zdjęło kajdany. Następnie wyciągnęło górną kończynę w stronę wyjścia z kajuty. Cóż to mogło znaczyć? nie wiedzieliście. Właśnie zastanawialiście się ile mięsa może kryć się po owym pancerzem.

Nagły atak ślinotoku na widok mięsa w pancerzu uniemożliwił Lebowi wydanie z siebie artykułowanego dźwięku. Czarodziej powoli wstał, nie odrywając oczu od postaci. Gdzieś na dnie świadomości, pod zagłuszającym wszystko krzykiem ciała, które domagało się jedzenia, czarodziej bardzo starał się przyjrzeć istocie i rozpoznać w niej jakieś znajome stworzenie. Nie był jednak w stanie skupić się na tyle, by rozwiać złudzenie.

Nie potrafił również podporządkować się rozkazowi-sugestii. Zamiast ruszyć do wyjścia, obudziły się w nim pierwotne instynkty, o których istnieniu normalnie nawet nie wiedział. Przygotował ręce do pochwycenia istoty i powoli, krok za krokiem, zaczął iść w jej stronę, niczym dziki kot szykujący się do skoku.