Jak długo będziemy płynąć? Chcesz żeby moja żona drżała z niepewności o los swoich dzieci? Nie jest już młoda - nie wiem jak to wytrzyma. Myślałem, że macie w sobie więcej zrozumienia
[Tak jest adeptem - tyle możesz stwierdzić]

Obsydianin spuścił głowę i kontynuował łagodnym tonem:

- Jest to czas udręki, przez który wszyscy musimy przejść. Pamiętaj, że nie tylko ty dźwigasz swój krzy... ekhem! ekhem! - nagle odkaszlnął, by po chwili dokończyć: - swój krzywdzący los, ale również wielu innych dawców imion, w tym wielu anonimowych. Sami parę razy o mało życiem nie przypłaciliśmy walcząc o wspólne dobro Barsawii. Potraktuj to jako konieczne poświęcenie dla dobra sprawy... Czy możemy wiedzieć jakiej dyscypliny ścieżką kroczysz?

Gdy Leb uniósł wzrok z podłogi jego szafirowe oczy połyskiwały od łez.

[Eyeden przez sms zadeklarowała, że może pilnować Glaciusa przez całą drogę]

Nic Wam nie grozi odpowiedział twardo Glacjusz Nic złego Was tam nie spotka, tylko przekażecie wiadomość kobiecie którą kocham nad życie

Czy to poruszony rozstaniem Glaciusa z rodziną, czy to upokorzeniem z jakim się z ich strony spotyka, Leb podjął pewną decyzję. Powiedział:

- W porządku, przekażemy temu mężczyźnie informację. Opisz go proszę.

To troll, wysoki starszawy - z jednym kłem. Ma barkę, która nazywa się "Śmigła". Stary zdezelowany okręt - troll zaś ma na imię Ghoarg. Statek stoi jakieś 500 metrów stąd, poznacie go po krwisto czerwonym dziobie

- Ta. To najlepsze wyjście.

Decyzja przełożonego była jednoznaczna i musiał się z nią pogodzić zarówno Glacius jak i drużyna. Staruszek ciężko zniósł decyzję o nie wysłaniu listu - zamknął się w sobie głuchy na reakcje drużyny. Pod wieczór wrócił Ivvan, zmęczony lecz z tajemniczym uśmiechem.
Wieczorem pojawił się też Siny Jack - o dziwo nie robił problemu z Glaciusem. Był wyraźnie zadowolony. Wypłynęliście rankiem. Miasto zdawało się jakieś bardziej ruchliwe. Podobnie było na wodzie - sporo statków płynęło w górę rzeki.
Dwa kolejne dni upłynęły spokojnie. Mijaliście coraz więcej osad coraz to gęściej zaludnionych. Glacius był spokojny - to głównie Eyeden dotrzymywała mu towarzystwa.
Trzeciego dni osiągnęliście jezioro Ban. Na horyzoncie w blasku wschodzącego słońca jawiło się Pływające Miasto. Sześć olbrzymich, wyrastających z wody wież trzymało w ryzach ten wielki ośrodek miejski. Pośród nich na niezwykle mocnym trzcinowym pokładzie, wybudowano setki mniejszych lub większych domów. Wszystkie gęsto stłoczone nad kanałami i niewielkimi stawikami. Miasto otulał rząd raf i magiczna bariera, która pozwoliła mu przetrwać Pogrom w nienaruszonym stanie.
Okręt Sinego Jacka zatrzymał się w wiosce o kilka mil od jeziora.
Khe khe khe zakaszlał na pożegnanie Siny Jack Miło było, ale się skończyło he he. Wracajcie na ląd szczury i być może do zobaczenia! Flint ma czekać na Was w karczmie "Pod szczupakiem", to blisko o tam! To mówiąc wskazał niewielki parterowy budynek u wejścia do portu.
Karczma nie różniła się niczym od innych portowych karczm. Ale Siny Jack miał rację - Flint już na Was czekał. Zajął stolik w rogu i spokojnie sączył piwo.
Gdy tylko Was zobaczył spojrzał pytająco na Azathaara:
Witajcie! Jakie wieści? zapytał dostatecznie cicho, aby nikt z grupy ucztujących tskragijskich marynarzy nie mógł go usłyszeć.