Leb przyglądając się budynkowi poważnie pogładził się po brodzie, po czym dyskretnie przemówił do towarzyszy w te słowa:
Cóż, chyba wszyscy zgadzamy się, że najpewniej było to morderstwo opłacone przez wiadomo kogo. Również sądzę, że najlepiej najpierw popytać w środku o okoliczności, ale bądźmy ostrożni, gdyż każdy może okazać się na usługach naszego wroga. Proponuję, by tylko jeden z nas udał się do środka i podał za, powiedzmy starego przyjaciela, wspólnika od interesów, czy kogoś takiego i dowiedział o co chodzi. Jeśli sytuacja okaże się bezpieczna to otwarcie powiemy kim jesteśmy. Tylko kto z nas miałby na tyle charyzmy, by skutecznie udawać kogoś innego?
Oczy obsydianina zatrzymały się na Ivvanie.
Elfie?

Obawiam się, że dar przekonywania nie jest moją najlepsza stroną. No chyba, że tuż za progiem spotkam jakąś uroczą gosposie na która gospodarza na pewno było stać. Wtedy powinienem sobie dać radę. W innym wypadku będzie ciężko. Ale poczekajcie mam pewien pomysł.
Zwraca się do płaczki, z którą przed chwilą rozmawiał Felsarin:
Przepraszam, że się wtrącam ale wydajesz się być jedyną osobą która może nam teraz pomóc. Poświęcisz mi jeszcze minutkę swojego cennego czasu?
W tym momencie na twarzy Iwana pojawia się szczery szeroki uśmiech.

Ivvan w myślach nosem:
O matko co za morśmin.
Po czym prawie płaczliwym głosem:
Pani szanowna, pomóż utrudzonym w podróżny wędrowcom. Tyleśmy czasu jechali a tu taka nowina. Poczciwy Klodiusz....Powiedzże nam pani kto teraz w willi przebywa. Wpuszczają tam kogo? Informacji potrzebujem, nie wypada tak odjechać niezłożywszy rodzinie kondolencji. Na kogo się w środku powołać aby jako wróg nie być odebranym?

Wiec chodźmy wszyscy. Nie w grupie, bardziej rozproszeni by podejrzeń dookoła żadnych nie narobić. A w środku wybadamy intencje małżonki Klodiusza, by uniknąć dodatkowych problemów.
Rzucił szeptem by nikt poza towarzyszami nie zwrócił uwagi na wypowiadane słowa.

Po chwili uśmiechnął się ironicznie:
No chyba, że szanowny elf zechce jeszcze chwilę zabawić z tak urokliwą niewiastą...

Idąc do środka razem z towarzyszami po drodze dyskretnie wciska kobiecie dwie sztuki srebra i mówi jej szeptem: Dziękujemy Ci za pomoc. Gdybyś kiedyś się czegoś ciekawego dowiedziała w tej sprawie, będziemy w karczmie, która znajduje się najbliżej tego miejsca. Pytaj o Felsarina.
Zwracając się do towarzyszy mówi: Wejdźmy osobno, ale po rekonansie spotkajmy się po 10 minutach przy wejściu i porozmawiajmy już wspólnie z odźwiernym
Wchodzi do środka i stara się dokładnie rozejrzeć, dyskretnie podsłuchać rozmów, które mogą wydać się istotne i zorientować w sytuacji.

Iwan zaczepia pierwszego napotkanego:
W której komnacie znajduje się ciało zmarłego?
Pomyślał że żona w takiej chwili jest przy mężu.

Rozdział I: Morderstwo na drodze travarskiej

Znam pewien (...) labirynt, którym jest jedna tylko, prosta linia . Na linii tej zgubiło się tylu filozofów, że z łatwością może zginąć jeden zwykły detektyw
J. L. Borges

Słońce powoli kończyło swój codzienny bieg, ozłacając szczyty travarskich kamienic. Pod jedną z nich było tłoczniej niż zwykle. Dawcy Imion wchodzili do środku, aby po dłuższej chwili, pojawić się po przeciwnej stronie. Następnie wszyscy udawali się znów do swoich spraw. Tylko jedna grupka Adeptów dyskutowała zawzięcie....

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jesteście już po "wizycie" u Klodiusza. Co robicie? Co mówicie? :